امام حسین (ع) در مسیر راه، وقتی به فرزدق بر میخورد، اوضاع را چنین ترسیم میکند: «ای فرزدق این جماعت، اطاعت خدا را گذاشته اند، پیرو شیطان شده اند، در زمین به فساد میپردازند، حدود الهی را تعطیل کرده، به میگساری پرداخته و اموال فقیران و تهیدستان را از آن خویش ساخته اند. من سزاوارترم که برای یاری دین خدا برخیزم، برای عزت بخشیدن به دین او و جهاد در راه او، تا آنکه «کلمه الله» برتر باشد.» (سبط بن الجوزی، تذکره الخواص، موسوعه اهل البیت، ص ۲۱۷٫) و من الله التوفیق اللّهمّ عجّل لولیک الفرج...
«ای فرزدق این جماعت، اطاعت خدا را گذاشته اند، پیرو شیطان شده اند، در زمین به فساد میپردازند، حدود الهی را تعطیل کرده، به میگساری پرداخته و اموال فقیران و تهیدستان را از آن خویش ساخته اند. من سزاوارترم که برای یاری دین خدا برخیزم، برای عزت بخشیدن به دین او و جهاد در راه او، تا آنکه «کلمه الله» برتر باشد.» (سبط بن الجوزی، تذکره الخواص، موسوعه اهل البیت، ص ۲۱۷٫)
و من الله التوفیق
اللّهمّ عجّل لولیک الفرج...